Przez wiatr i ciemność patrzyłem z daleka
Jak po ruinach krążą widma krwawe
Słuchając echa zapomnianej sławy
I pieśni, które ucichły po wiekach
Ziemia pożarła okrwawione noże
W proch się obrócił, kto był bohaterem
Chłop tylko czasem wysuszony czerep
Kopnie na miedzę, gdy w polu wyorze
Tak samo wstają dni zwycięskich bitew
Jak dni dla orki - i nic się nie zmieni
Nocą w ruinach krążą szare cienie
Chłop ich nie widzi, choć wstaje przed świtem.
Najnowsze komentarze